Wydawca treści Wydawca treści

Obszary Natura 2000

Głównym celem funkcjonowania Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych i gatunków roślin i zwierząt, które uważa się za cenne (znaczące dla zachowania dziedzictwa przyrodniczego Europy) i zagrożone wyginięciem w skali całej Europy.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
  • obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
  • specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.

       Cel ten ma być realizowany poprzez wyznaczenie i objecie ochrona obszarów, na których te gatunki i siedliska występują. Działania w zakresie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej flory i fauny mają słuzyć zachowaniu lub odtworzeniu różnorodności biologicznej Europy, co jest jednym z priorytetów działalnosci Unii Europejskiej. Dodatkowo państwa członkowskie zobowiązane są do podejmowania w razie potrzeby starań w celu zachowania ekologicznej spójnosci sieci Natura 2000, w celu utrzymania migrac1ji, rozprzestrzeniania i wymiany genetycznej gatunków (http://natura2000.gdos.gov.pl).

 

Obszar OSO Ptaków PLB080004 Dolina Środkowej Odry

          Obszar specjalnej ochrony ptaków Dolina Środkowej Odry PLB080004 posiada plan zadań ochronnych ustanowiony Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 13.07.2017 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 „Dolina Środkowej Odry” PLB080004. Obszar ten  zajmuje powierzchnię 33 677,8 ha, na terenach zarządzanych przez Nadleśnictwo Przytok to 2.144,23 ha. Swoim zasięgiem obejmuje fragment doliny rz. Odry od 408 km w rejonie miejscowości Czerna (gm. Żukowice, województwo dolnośląskie) do 592 km w rejonie miejscowości Nowy Lubusz (gm. Słubice, województwo lubuskie). Długość rzeki Odry w granicach obszaru Natura 2000 wynosi około 184 km, natomiast szerokość waha się od blisko 5 km do zaledwie kilkuset metrów. W ostoi utrzymują się rozległe powierzchnie terenów otwartych, w części wykorzystywanych jako łąki i pastwiska oraz grunty orne, występujące w przestrzennej mozaice z doskonale zachowanymi lasami łęgowymi, starorzeczami, i kanałami.

          Obszar ważny w szczególności dla ochrony lęgowej i przelotnej populacji 14 gatunków ptaków, w tym 8 gatunków ujętych w załączniku I Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa tj.: A072 trzmielojada, A073 kani czarnej, A074 kani rudej, A081 błotniaka stawowego, A122 derkacza, A196 rybitwy białowąsej, A229 zimorodka, A238 i dzięcioła średniego (>0,5% pop. krajowej), a także 6 gatunków ptaków regularnie migrujących nie wymienionych w załączniku I ww. dyrektywy: A055 cyranki, A056 płaskonosa, A198 rybitwy białoskrzydłej, (>0,5% pop. krajowej) oraz A038 łabędzia krzykliwego, A039 gęsi zbożowej i A053 krzyżówki (>1% pop. szlaku wędrówkowego), spełniających kryteria uznania ich za przedmioty ochrony obszaru Natura 2000 Dolina Środkowej Odry PLB080004 (zgodnie z wytycznymi GDOŚ z 2012 roku).

         PZO z dnia 13.07.2017 r. wskazuje na zadania mające na celu modyfikację gospodarki leśnej w zakresie wyłączenia z użytkowania rębnego drzewostanów stanowiących siedliska lęgowe gatunków ptaków we wskazanym obszarze wdrażania, z wyjątkiem dopuszczenia możliwości ich wycinki lub użytkowania rębnego w ramach wykonywania prac z zakresu ochrony przeciwpowodziowej lub ze względu na zapewnienie trwałości lasu lub bezpieczeństwa powszechnego dla następujących wydzieleń: 18 - c -00, 30 - c -00, 2 - i -00, 27 - a -00, 67 - a -00 - w obrębie Przytok, 1 - b -00, 27A - f- 00, 171 - f-00, 174 - f-00 – w obrębie Otyń (źródło: SFD – sierpień 2017 r.).

 

Obszary SOO Siedlisk

        Specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO; ang. SAC - Special Area of Conservation) tworzone są w celu ochrony siedlisk przyrodniczych lub gatunków szczególnie cennych dla  Unii Europejskiej. Obszar ten w swoim regionie występowania przyczynia się do zachowania lub odtworzenia stanu właściwej ochrony siedliska przyrodniczego lub gatunku będącego przedmiotem zainteresowania Wspólnoty. Może również znacząco przyczynić się do spójności sieci obszarów Natura 2000 oraz zachowania różnorodności biologicznej w zasięgu swojego występowania.

 

  • PLH080012 Kargowskie Zakola Odry

          Obszar utworzony Decyzją Komisji Europejskiej z dn. 12.12.2008 r.,  posiada plan zadań ochronnych ustanowiony Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 marca 2014 r. w sprawie ustanowienia planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Kargowskie Zakola Odry PLH080012. Swym zasięgiem obejmuje fragment krajobrazu roślinnego doliny dużej rzeki nizinnej o powierzchni nieco ponad 3 000 ha w granicach wyznaczonych pomiędzy miejscowościami Milsko i Przewóz (na południu), a Cigacicami (na północy). Ostoja jako obszar Natura 2000, rozciąga się na długości około 11,0 km, przy szerokości od 300 m w najwęższym miejscu do około 2,6 km w najszerszym. Część obszaru Kargowskie Zakola Odry PLH080012 znajduje się w granicach obszaru chronionego krajobrazu "17-Rynny Obrzycko-Obrzańskie" oraz pokrywa się w znaczącej części z obszarem specjalnej ochrony ptaków Dolina Środkowej Odry PLB080004 (źródło: SFD – luty 2017 r.).

 

  • PLH080014 Nowosolska Dolina Odry

       Obszar utworzony Decyzją Komisji Europejskiej z dn. 12.12.2008 r., posiada plan zadań ochronnych ustanowiony zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim i Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 25 kwietnia 2014 r. ze zm. (13.06.2016 r.).

       Swoim zasięgiem obejmuje fragment doliny Odry (tereny zalewowe) od miejscowości Dobrzejowice do drogi łączącej miejscowości Zabór i Bojadła. Obszar obejmuje typowo wykształcone płaty lasów i zarośli łęgowych, wciąż podlegających zalewom, oraz mozaikę szuwarów turzycowych, mozgowisk, wilgotnych łąk i zarośli wierzbowych. Tereny ważne w szczególności dla ochrony siedlisk lasów łęgowych i grądowych, starorzeczy, a także bardzo cennych siedlisk łąk selernicowych i zbiorowisk namulisk rzecznych. Łącznie na terenie obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty Nowosolska Dolina Odry PLH080014, stwierdzono 11 typów siedlisk przyrodniczych z załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, a także 12 gatunków zwierząt wymienionych w załączniku II ww. dyrektywy. 10 typów siedlisk przyrodniczych oraz 9 gatunków dzikich zwierząt spełnia kryteria uznania ich za przedmioty ochrony obszaru Natura 2000 Nowosolska Dolina Odry PLH080014 - według wytycznych GDOŚ wersja 2012.1 (źródło: SFD – luty 2017 r.).

 

  • PLH080028 Krośnieńska Dolina Odry

         Fragment doliny Odry rozciągający się od Cigacic do granicy Polsko-Niemieckiej. Znaczna część obszaru zalewana (międzywale). Zachowane starorzecza, lasy łęgowe, duże kompleksy łąk wyczyńcowych i selernicowych. Fragmenty łęgów jesionowo - wiązowych (np. kompleks k. Krępy) i łęgów wierzbowych. Ostoja obejmuje końcowy odcinek Bobru uchodzącego do rzeki Odry (od jazu zapory w Raduszcu Starym do ujścia): jest to ważne regionalnie tarlisko ryb reofilnych, m. in. bolenia i minoga rzecznego. Ostoja obejmuje również kompleks starych lasów łęgowych w Krępie oraz dobrze wykształcone łęgi k. Czanej Łachy w pobliżu Krosna Odrzańskiego (źródło: SFD – luty 2017 r.).

 

  • PLH080062 Zimna Woda

         Obszar usytuowany jest w szerokiej dolinie śląskiej Ochli. W 1939 roku został tutaj utworzony niemiecki rezerwat przyrody, po wojnie teren ten objęto ochroną rezerwatową już w 1959 roku. Dominują fitocenozy leśne. Drzewostan wykształcił się na rozległym torfowisku niskim, podlegającym procesom murszenia. W części wschodniej znajdują się potorfia pozostałe po eksploatacji torfu. W centralnej części występują punktowe wypływy wód podziemnych.

         Obszar chroni kompleks łęgu jesionowo-olszowego. Jest to prawdopodobnie najlepiej wykształcony i zachowany łęg w zachodniej Polsce. Flora tego terenu obejmuje 232 gatunki roślin naczyniowych. Spośród ptaków stwierdzono tutaj 38 gatunków lęgowych.

         Dominującym zbiorowiskiem roślinnym jest łęg olszowo - jesionowy Circaeo-Alnetum, wewnętrznie zróżnicowany w zależności od warunków siedliskowych na formę leśną (z dominacją szczyru trwałego), formę typową oraz bagienną, z dużym udziałem turzyc i trzciny.

         Obszar posiada plan zadań ochronnych ustanowiony w drodze Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 lipca 2016 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony rezerwatu przyrody „Zimna Woda” (Dz. Urz. Woj. Lub. z dnia 19.07.2016 r. poz. 1627) w części pokrywającej się z rezerwatem.

         Zidentyfikowanym w granicy rezerwatu przedmiotem ochrony obszaru Natura 2000 jest siedlisko przyrodnicze 91E0*- łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy zródliskowe). Siedlisko to zajmuje powierzchnię 68,45 ha z 86,33 ha (źródło: SFD – luty 2017 r.).

 

  • PLH080040 Otyń

         Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty „Otyń" (obszar nie obejmuje gruntów Skarbu Państwa w zarządzie PGL LP, pozostaje jedynie w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Przytok) - Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Św. w Otyniu. Świątynia jednonawowa, zbudowana z kamieni i cegły, zakończona prostokątnym prezbiterium. Wieża barokowa czworoboczna, trzykondygnacyjna. Wyposażenie wnętrza barokowe. Obecny kościół wybudowano w latach 1585-1587 w stylu późnogotyckim, z wykorzystaniem wcześniejszych murów. W 1676 r. dobudowano barokową wieżę. Obszar uznany za chroniony obejmuje wyłącznie obrys budynku świątyni, nie wyznaczano terenu żerowisk nietoperzy i nie objęto ich ochroną.

        Na strychu kościoła egzystuje kolonia rozrodcza nocka dużego Myotis myotis. Dolot na strych umożliwiają okiennice w otworach okiennych znajdujących się najwyżej na wieży. Ze względu na liczebność jest to jedna z ważniejszych kolonii rozrodczych nocka dużego na Ziemi Lubuskiej.

          Obszar nie posiada planu zadań ochronnych (źródło: SFD – luty 2017 r.).